Ֆրենսիս Սքոթ Ֆիցջերալդ: Նամակ դստերը. Վերլուծություն

Սովորական և ինչպես նշեց Ֆրենսիսը՝ խենթ հորից գրված խորհուրդներ են։ Բայց ես համաձայն չեմ այն հանգամանքի հետ, որ աշխարհում գոյություն չունի երջանկություն և դժբախտություն։ Ուղղակի ամեն մեկը իր երջանկությունը այլ կերպ է տեսնում  ևնույնպես դժբախտությունը։ Չնայած նա շատ լավ խոսք ասաց.

Ես հավատում եմ այն բանին, որ ապրում ես այնպես, որքան դրան արժանի ես (քո տաղանդով ու մարդկային հատկություններով), իսկ երբ չես անում այն, ինչ պետք է, ապա դրա համար հատուցում ես կրկնակի…

Ինձ համար ուղղակի հիանալի խոսքեր։

Իսկ արդեն մնացած մեծամասնությունը հայրը աղջկան խոսրհուրդնր է տալիս, ինչպես կաներ յուրաքանչյուր հայրը։ Մի քանի խորհրդի մասին ես կուզեի խոսել։ Եվ այսպես.

Խորհուրդ 1 

Ինչի պետք է հասնել. աշխատիր համարձակ լինել, ողջախոհ, կարողացիր լավ աշխատել և ձիու թամբին ամուր մնալ: Եվ այսպես շարունակ:

Սրա մասին բան չունեմ ասելու, ուղղակի խոսրհորդ է և ինչպես ասացի յուրաքանչյուր հայր այսպիսի խորհուրդ կտա։ Եվ ոչ միայն հայր։ Ծնող։
Խորհուրդ  2

Ինչ պետք է չանել. մի ձգտիր դուր գալ ամենքին: Անցյալի մասին մի մտածիր, ապագայի մասին՝ նույնպես: Եվ այն մասին, թե ինչ կպատահի քեզ, երբ հասունանաս: Եվ այն մասին, թե ինչ-որ մեկը քեզ ինչպես կբնորոշի: Հաջողությունների և անհաջողությունների մասին՝ նույնպես, եթե դրանք քո մեղքով չեն կատարվում: Ծնողներիդ մասին մի մտածիր, տղաների, քո հիասթափությունների մասին՝ ևս:

Ահա այս խորհրդի մեջ մի քանի բանի հետ համաձայն չեմ։ Ինչու՞։ Ես համաձայն չեմ, որ չպետք է մտածել ապագայի մասին։ Ես անընդհատ մտածում եմ ապագայիս մասին և փորձում եմ սխալներ չգործել, բայց առանց սխալների ճիշտը չես իմանա։ Ինչևէ։ Նաև դուրս չեկավ, որ չպետք է մտածել ծնողների մասին։ Սա ի՞նչ է նշանակում։
Մնացած ամենն ինչ շատ լավ է գրված։
 Խորհուրդ 3

Ինչի մասին պետք է մտածել. Կյանքում ի՞նչ ձգտումներ ունեմ, ուրիշներից լավն եմ, թե՞ վատը` ա) ուսման մեջ, բ) մարդկանց հասկանալու և նրանց հետ հաղորդակցվելու հարցերում, գ) սեփական մարմինը տիրապետելու ընդունակության մեջ:

Սիրում եմ քեզ՝ Հայրիկ:

Ահա այպես վերջացավ նամակը։ Վերջին խորհուրդները լավն էին։ մեկ բանի հետ համաձայն չեմ։ Որ պետք է մտածել ուրիշներից լավն եմ, թե վատը։ Դա նրան չպետք է հետաքրքրի։ Թող ապրի իրեն համար։ Ի՞նչ կապ ունի ով է նրանից լավը, սակայն իհարկե լավ է ձգտել դառնալ ավելի լավը… Իսկ համեմատել… Այնքան էլ համաձայն չեմ։
Ընդհանուր նամակը կարդալուց ինձ վրա այնպիսի տպավորություն թողեց, որ հայրը սովորեցնում է աղջկան մտածել միայն իրեն մասին։ Դա հատկապես երևաց այս տողերում՝.

Հաջողությունների և անհաջողությունների մասին՝ նույնպես, եթե դրանք քո մեղքով չեն կատարվում: Ծնողներիդ մասին մի մտածիր, տղաների, քո հիասթափութունների:

 Բայց դե վերջ ի վերջո նա նրա հայրն է և սրանք ընդամենը խորհուրդներ են։
մասին՝ ևս:"